Peningaþvætti og fjármögnun hryðjuverka
Kona um sjötugt gerði sér ferð í bankann sinn til að fá sér debetkort. Henni voru allar bjargir bannaðar, eftir að bankinn hennar ákvað að hafa útibúið í þorpinu, opið, einungis tvisvar í mánuði, tvo tíma í senn.
Málið var auðsótt, en fylla þurfti út nokkur skjöl, og þar á meðal þurfti hún að skrifa undir skjal, þar sém hún með undirskrift sinni, lofaði að fjármagna ekki hryðjuverkasamtök og/eða stunda peningaþvætti.
Gamla konan leit flóttalega í kringum sig og kváði. Var starfsmaður bankans kannski að fara mannavillt. – Eða vissi bankinn að hún hefði þvegið þúsunkall hér um árið, þegar hún gleymdi að athuga í buxnavasa húsbóndans áður en hún skellti þeim í þvottavélina? – Hins vegar hafði hún engan áhuga á stuðningi við hryðjuverkasamtök, enda ellistyrkurinn sú lúsar afmán, að hann dugði ekki einni manneskju til framfærslu, hvað þá annað.
Tengdar greinar
Er draumur stjórnvalda um rafbíllinn, bull og þvæla?
Rafknúnir bílar losa ekki mikið kolefni í akstri, en þar með er sagan ekki öll. Rafbíllinn notar að sjálfsögðu rafhlöður
Stór Reyðarfjarðarsvæðið í fjárhagsvanda
Sameining sveitarfélaga var fyrst og fremst hugsuð og boðuð sem hagræðing á stjórnsýslustigi. Upphaflega hugmyndin var að sveitarfélög kæmu sér
